Dbamy o to, żeby nasze projekty rozwiązywały konkretne problemy. Dlatego zawsze przed przystąpieniem do działania przeprowadzamy diagnozę lokalną, włączając do współpracy różne środowiska. Dlaczego? Bo wtedy mamy pewność, że osoby, których dotyczyć będą zmiany, zostały włączone w proces i będą mogły współdecydować.
Poznaj nasze projekty!
Projektowanie partycypacyjne to metoda, która poszerza ekspercką perspektywą o wiedzę i doświadczenia odbiorców projektowanych rozwiązań. Gdy idziemy miejskim skwerem wśród drzew albo odpoczywamy na ławce w cieniu, często nie zastanawiamy się, jak silnie obecność miejskiej zieleni wpływa na nasze samopoczucie.
Zasoby przyrodnicze miasta to nie tylko bariera przed upałem i hałasem, ale też nieformalna przestrzeń spotkań i swobodnego odpoczynku. Czym jest i jak w praktyce wygląda ten proces? W miarę jak miasto się rozwija, każdy z nas może przyczynić się do tego, by terenów zieleni publicznej było więcej, by były dostępne i lepiej zaprojektowane.
Dobre praktyki w zarządzaniu miejską zielenią opierają się nie tylko na zapisach planistycznych i inwestycyjnych, ale również na wsłuchiwaniu się w głosy mieszkańców. Choć podstawą są dokumenty strategiczne, takie jak plany miejscowe, programy rewitalizacji czy analizy środowiskowe, to ich skuteczność zależy w dużej mierze od tego, czy potrafią uchwycić realne potrzeby społeczności lokalnej. Każdy park czy skwer jest bowiem współtworzony przez mieszkańców: ich nawyki, obecność, rytuały dnia codziennego. To oni wiedzą, gdzie brakuje cienia, a które alejki są zbyt wąskie dla wózka czy roweru.
Projektowanie partycypacyjne pozwala więc na identyfikację potrzeb, które mogłyby umknąć nawet najbardziej wnikliwym specjalistom. Lokalni użytkownicy doskonale znają niedogodności, problemy i wyzwania związane z daną przestrzenią czy usługą. Dodatkowo, włączenie perspektywy użytkowników często prowadzi do bardziej innowacyjnych i jednocześnie lepiej dopasowanych rozwiązań łącząc ekspercką wiedzę techniczną z praktycznym doświadczeniem.
Właśnie z tej potrzeby powołaliśmy projekt GreenLab Toruń – miejski eksperyment zaprojektowany po to, by włączyć mieszkańców w dialog o zielonej infrastrukturze. GreenLab to przestrzeń do rozmowy – o zieleni, środowisku i tym, jak wspólnie chcemy kształtować miasto. Realizowany jest w duchu partycypacji – angażując różne strony: mieszkańców, urzędników, organizacje społeczne, ekspertów i projektantów. Równie istotne było, aby wypracowane wspólnie rekomendacje nie pozostały jedynie zapisem rozmów, ale zostały rzeczywiście uwzględnione – by instytucje miejskie mogły się do nich odnieść, ocenić ich wykonalność i zadeklarować konkretne działania.
Przeczytaj więcej o głównych założeniach projektu TUTAJ.
Od 2022 roku odbyły się trzy edycje projektu. Efektem wspólnej pracy były konkretne rekomendacje dla toruńskiego samorządu, dotyczące m.in. inwentaryzacji zieleni, retencji wody, placów zabaw, komunikacji z Radami Okręgów czy projektowania wybiegów dla psów. Część zaleceń z edycji 2023 została już wdrożona – zrealizowano spacer badawczy po Bulwarze Filadelfijskim, w trakcie którego wspólnie z mieszkańcami zebrano uwagi dotyczące niedawno zmodernizowanej przestrzeni; rozpoczęto pilotaż społecznej inwentaryzacji drzew w parku Glazja, a także – zgodnie z rekomendacją – zwiększono zatrudnienie i budżet Wydziału Środowiska i Ekologii.
W każdym z tych przypadków punktem wyjścia była wiedza mieszkańców i ich codzienne doświadczenie korzystania z przestrzeni miejskiej. Rekomendacje opracowane w GreenLabie nie tylko trafiły do urzędników – w wielu przypadkach zapoczątkowały konkretne działania po stronie miasta.
Do udziału w GreenLabie nie trzeba mieć specjalistycznego przygotowania – wystarczą doświadczenie życia w mieście i chęć zaangażowania. Uczestnicy reprezentują różne środowiska i punkty widzenia. To właśnie ta różnorodność jest siłą programu i pozwala budować porozumienie.
Zachęcamy do udziału w kolejnych edycjach GreenLabu i do aktywności na rzecz zieleni. Przestrzeń, w której żyjemy, zależy również od naszych codziennych decyzji i zaangażowania.
Autorka artykułu
Agnieszka Trzaska